Kreatywni ;)

Gratulujemy blogerom Bloggera. Chuckowi gratulujemy wszystkiego.

Jestem głęboko przekonana o tym, że Kreativ Blogger wymyślił Chuch Norris. Podobnie zresztą jak bezprzewodową "słuchawkę" od prysznica.
Dostałam to wyróżnienie tym razem od Bareyi, za co pięknie dziękuję i dygam :)
Dostałam już kilka razy to wyróżnienie od innych blogerów i fajnie... i nie ja jedna. Teraz akurat jest sezon ;)

Powiedzcie mi, co się dzieje po jakimś czasie z tymi kwadracikami? W którym momencie autor bloga usuwa dyskretnie to coś w koszmarnych kolorach, co wygląda jak stara tapeta z korytarza z lat 50tych? Przyznam się, że ja nigdy nie umieściłam. Pasowałoby do mojego wystroju jak nie przymierzając tipsy z diamencikami i twarz po solarce. No dobrze, żeby nie było, że jestem niewdzięczna i niespołeczna (co akurat jest częściowo prawdą) wyjaśnię to, o czym wiedzą moi "starzy znajomi" z poprzedniego bloga, ale jeszcze nie wszyscy znają mnie od mojej wrednej strony ;)

Pałam głęboką niechęcią do inicjatyw typu łańcuszki i duszę cholerstwo w zarodku. Uważam je za sztuczny twór (lub cyniczny, ale to te z prośbami o pomoc, bo jak nie to spadną na ciebie wszystkie plagi świata), twór egzaltacji i masowego entuzjazmu. Wygląda to tak, że sezonowo, niczym ławica maleńkich rybek, całe zbiory blogerów rzucają się na siebie wzajemnie i typują, oceniają, szczebioczą i dziękują sobie i czują się zaszczyceni, i jest im gorąco na sercu... i gdzie tam komu jest jeszcze gorąco.
Tak to trwa aż do nasycenia, czyli dopóki wszyscy z danego zbioru nie powklejają sobie wreszcie tych kwadracików... które, jak już nadmieniam znikają potem tajemniczo, aż do następnego nalotu dywanowego.

Po prawej stronie mojego bloga jest lista innych blogów. One tam są, ponieważ każdy ma w sobie coś, co mi się podoba i do czego lubię wracać. Te blogi czytam, lubię ich autorów i lubię czytać, co mają do powiedzenia. Ta lista się powiększa stopniowo, ponieważ - siłami własnymi, a czasem z niewielką pomocą moich przyjaciół - udaje się dopisać kolejny, fajny adres. Każdy z tych blogów jest Kreativ, w przeciwnym razie, wcale bym tam nie zaglądała.

Dla mnie samej największą nagrodą i frajdą - o czym zawsze trąbiłam bezwstydnie - jest Wasza obecność, komentarze, rozmowy na temat i całkiem nie na temat, bo uważam, że blog żyje tylko wtedy, kiedy istnieje na nim wymiana myśli. Nawet niekoniecznie wyłącznie mądrych;) Nie odpisuję na każdy komentarz, bo moja jest notka, a potem pole do popisu dla Was. Nie mam potrzeby komentowania każdego komentarza i proszę się nie czuć "niekochanym", jeśli nie reaguję na każdy wpis ;) Czasem wywiązuje się chwilowa rozmowa i to niekoniecznie autora z komentatorem, ale np między osobami komentującymi. Serce rośnie. Uważam to za swoistą blogową rozmowę. Każdy ma własny przepis na rozmowy na blogu - mój jest akurat taki :)

No i na koniec, żeby już nie było żadnych złudzeń: nie interesują mnie wszyscy, mam gdzieś globalną wioskę, nie pragnę się z niczym utożsamiać ani nigdzie przynależeć, nie czuję więzi z całą ludzkością ani wzniosłymi ideami, nie piszę o sprawach prywatnych, nie klepię po plecach, nie pocieszam, nie ciumkam, nie piszę "będzie dobrze odwagi" - bo mnie to brzydzi. Interesuje mnie kilka osób i one o tym wiedzą, jak mi się wydaje, ponieważ do nich zaglądam :)

Teraz, kiedy już 1/10000 prawdy (ta przyjemniejsza) o mnie wyszła na jaw, kto chce, ten wpada, kto nie chce, nie wpada :)
A Tobie Chuck, dokopię aż będzie furczało. Duży facet, niby macho i figher... ech, Chuck.


A to dla Was :)