poniedziałek, 27 grudnia 2010

Idąc za ciosem

koleżanka Żuczek zapoczątkowała serię życzeń z okazji świąt wielkanocnych i uważam, że jest to podejście bardzo praktyczne. Runda niekończących się życzeń jest ciut męcząca, choć miła, więc faktycznie może miejmy to już za sobą. ;)

Wraca normalne po całości, bo jak spojrzeć do serwisów informacyjnych, to już sobie nasze elity wybijają kły. Te same elity, które kilka dni temu patrzyły z troską i miłością i kiwając pobożnie głowami dumały nad cudem narodzin i dobra ogólnego. Zakąszając śledzikiem :)

Za to biskupi pojechali po bandzie i dali dyspensę wiernym na okoliczność jedzenia mięsa w piątkowy, sylwestrowy wieczór,wzbudzając swoją łaskawością wielkie rozbawienie wśród komentujących.

Ja tam nie wnikam w to, jakie kto ma zwyczaje żywieniowe, ale w tym kontekście czuję się bezgrzeszna. Wygląda na to, że poszczę co dnia! Podejrzewam jednak, że biskupi niejednemu krwi napsują, bo wszak nic tak nie kusi i nie cieszy jak owoc zakazany. A tak to co? Kiszka, normalnie, kiszka nie Sylwester.

środa, 22 grudnia 2010

Znaki

Nieomylnym znakiem nadchodzących świąt i zakupowego szału jest imponująca ilość rękawiczek nie do pary wystawionych przy kasach w moim sklepie, żeby je sobie klienci poodbierali :)

Użyłam dziś odkurzacza do robienia porządku. Z zakupami jestem w lesie, toteż rękawiczki mam nadal do pary.

poniedziałek, 20 grudnia 2010

Pomysłowość stosowana

Mimo ostatniej wpadki z kolankiem nadal z jakichś przyczyn uważam się za rozgarniętą i nie ustaję w wysiłkach, żeby to sobie udowodnić.
Postępując praktycznie - jak sądzę - zapisałam adres osoby, do której coś wysyłam na kopercie. A gdzie niby miałam zapisać ten adres? Wysłałam. I wszystko byłoby w porządku, gdybym nie miała potrzeby wysłać znowu czegoś pod ten sam adres.
Niestety tamta koperta została wysłana, a mój praktyczny i logiczny pomysł okazał się niewypałem.
Złośliwość losu i kopert nie ma granic.

Jak sobie radzicie z własnymi praktycznymi pomysłami? :)

P.S. Pamiętacie te znaczki, co mi je pod koniec lata krasnale podebrały z biurka? Do dziś dnia się nie odnalazły!!!

środa, 15 grudnia 2010

Syndrom korby

Człowiek niby taki rezolutny, a czasem nie wie, jak nazwać prostą rzecz. Wiecie ile się naszukałam, żeby napisać o tym... no... kolanku w źdźble trawy? :D No teraz wiem, jak się nazywa, ale pierwsza moja myśl, że to kolanko i ni diabła nie mogłam wykombinować nic innego.
No, wiem, wiem, że kolanko to takie pod zlewem...
Moje konkretne kolanko to te "stawy", które występują na łodydze bambusa. Może gdyby bambusy u nas rosły, to bym wiedziała... a tak musiałam się przedzierać przez trawy.

Chociaż jak globalne ocieplenie potrwa jeszcze trochę, to jest szansa, że i u nas będzie jak u Eskimosów 100 nazw na 100 odmian śniegu i innych mroźności.

P.S. 1, Korbę łatwiej pokazać niż kolanko.

P.S. 2. Teraz się nie mówi Eskimosów tylko Innuitów, bo Eskimos jest tak samo brzydki jak Murzyn. Znaczy nie on jest brzydki sam w sobie, tylko mówić brzydko... ech, wróćmy do "kolanka". Co obstawiacie? Jak mówicie na kolanko bambusowe? :D

wtorek, 14 grudnia 2010

Kurs na Maryję

Od jakiegoś czasu modne są różne kursy, treningi personalne i wszelkie możliwe sposoby, żeby udawać, że się zdobywa wiedzę, lecz jej nie zdobywać. Można się nauczyć wszystkiego. Dosłownie. Znaczy sądząc z ulotek. Głównym argumentem jest czas i pieniądze wydawane przez kursanta, a nie poziom zdobytej wiedzy. I o ile faktycznie wystarczy kurs, żeby obsługiwać np. jakieś urządzenie, lub zdobyć wiedzę czy umiejętność dodatkową - do tej już posiadanej - o tyle 1 tydzień raczej nie wystarczy, żeby zostać lekarzem.
A jednak! Po tygodniu kursu w USA tzw. trenerzy płodności uczą bezpłodne pary jak robić dzieci. Warsztaty płodności - zgodne z nauką Kościoła - zaczęto prowadzić w Licheniu. Tak, tak, jeśli ktoś kojarzy Licheń z czymś innym niż klinika, ma rację.
Metoda - naprotechnologia (od ang.: natural procreation).

"Na razie do dyspozycji pacjentów jest jeden lekarz, sześciu trenerów i dowolna liczba braci zakonnych wspierających modlitwą starania o posiadanie dziecka. Według planów Licheń ma się stać polskim centrum naprotechnologii współpracującym z dwiema istniejącymi od niedawna niewielkimi, prywatnymi klinikami w Białymstoku i Lublinie. W przyszłości być może nawet głównym europejskim ośrodkiem stosującym tę metodę."

Modlitwa być może jest bezpłatna, choć nie sądzę sądząc z doświadczenia, ale spotkanie z trenerem wykwalifikowanym w ciągu jednego tygodnia (nie, no doucza się trener. Po tygodniu nauk już udziela porad, ale w końcu trzeba jakoś uzbierać na kolejne szkolenia) kosztuje. Oficjalne żródła podaja, że 100 zeta, a klienci twierdzą, że 220.

Na internetowej stronie sanktuarium ojcowie tłumaczą powód założenia poradni: "Decyzja ta jest owocem pogłębionej refleksji nad misterium Niepokalanego Poczęcia, w którym Bóg otoczył szczególną łaską i troską początek życia Najświętszej Maryi Panny".

Na te święta pewnie nie zdążymy. Ciekawe czy na następne będziemy mieli wysyp niepokalanie poczętych Jezusków?

środa, 8 grudnia 2010

Choinka forever

Zawsze mnie cieszy postęp nauki. Bo to, co nas rozwija jest dobre. W trosce o nasz rozwój naukowcy kanadyjscy dokonali wspaniałego odkrycia - jak nam donosi Gazeta.pl, a ja za nią :)
Otóż z tymi igiełkami od choinek, które jak wiadomo opadają i włażą wszędzie przez pół roku po gwiazdce, sprawa ma się tak:
"Naukowcy z Universite Laval wspólnie z kolegami z Nova Scotia Agricultural College - to musiała być jakaś impreza integracyjna - odkryli, że za opadanie igieł odpowiada roślinny hormon - etylen.

Badacze umieścili gałązki jodły balsamicznej (Abies balsamea) w pojemnikach z wodą w szczelnej komorze. Po upływie 10 dni gałązki zaczęły wydzielać etylen, w trzy dni później igły zaczęły opadać i po upływie 40 dni opadły wszystkie" - ten fragment badań przypomina mi badania radzieckiego uczonego nad pchłą.

Ale jest sposób:
"Aby się upewnić, że opadanie ma związek z etylenem, naukowcy zastosowali substancje hamujące jego działanie - 1-MCP oraz AVG (aminoetoksywinyloglicyna). Pierwsza opóźniła opadnięcie igieł do 73 dni, druga - do 87. Po 40 dniach potraktowane preparatami gałązki wyglądały świeżo, podczas gdy niechronione straciły niemal wszystkie igły.
Mający postać gazu 1-MCP (1-metylocyklopropen) od dawna stosowany w przechowalnictwie jabłek można by rozpylać w ciężarówkach przewożących choinki".

Z całego serca popieram ten pomysł, zwłaszcza, że od razu mamy kwestię prezentów z głowy.

Pod choinką umieszczamy dla siebie i rodziny zestawy Małego chemika, po pistoleciku, ewentualnie wyrzutnie rakiet, czy kto co tam ma pod ręką. Kombinezon świąteczny dostępny na Allegro w cenie 40 zeta (plus transport, nie ma lekko).
Ale w sumie regularnie gazując choinkę raz na jakiś czas możemy przedłużyć jej żywot - i nasze radosne święta - no... to się okaże, ale na pewno padnie jakiś rekord.

poniedziałek, 6 grudnia 2010

Strumień świadomości

Skupić umysł na jednym temacie przez czas dłuższy (tak ze 20 min będzie) graniczy z cudem. Rozumieją to Chińczycy, którzy już dawno ustalili, że umysł jest jak małpa i ciężko go przekonać, żeby nie skakał bezustannie z gałęzi na gałąź i choć na chwilę zwiesił się w jednym miejscu.

Szukając w grafice googlowej małpy celem zilustrowania moich wywodów znalazłam mnóstwo zdjęć różnych pań, panów, aktorek, polityków... o małpę prawdziwą trudno było, ale dałam radę. I oto tak wygląda umysł chwilowo skupiony:

Osoby medytujące, czyli pragnące wyciszyć umysł przestrzegamy przed próbami całkowitego wyłączenia funkcji myślenia. To się udaje tylko wraz z wyłączeniem funkcji życiowych. Lepsza nirvana w bardziej ziemskiej wersji.

Teraz mój umysł odreagowuje, więc skacze. Rano też skakał. Wyczytałam w zakładce Coast to Coast w zaprzyjaźnionym blogu Zamaskowanego Anglisty kuszący tytuł o węgorzu elektrycznym, który miałby oświetlać choinkę. Niestety w wyniku jakiegoś spisku lub dywersji nie mogłam się dostać na tę stronę i nie wiem, czy możliwe jest oświetlanie choinki węgorzem elektrycznym. A to pytanie nadal mnie nurtuje...
Czy węgorza elektrycznego można zjeść? Czy węgorze mogą być alternatywnym źródłem energii? Czy da się je porozwieszać w domu? może połączyć szeregowo?...
Ach te pytania, tyle pytań co chwila, bez przerwy i jedno ważniejsze od drugiego...

sobota, 4 grudnia 2010

Dieta

Wielkiej radości dostarczył mi dziś artykuł zamieszczony w rubryce sportowej na Onecie. Otóż wybrano nazwy dla maskotek Euro 2012. Przypomnijmy, że Euro będzie rozgrywane w Polsce i na Ukrainie. A oto Slavek i Slavko:

Który z nich nosi polskie imię, kto zgadnie?

"Wyboru dokonali kibice głosujący za pośrednictwem internetowej strony UEFA oraz w restauracjach McDonalds w obu krajach. Wyniki ogłoszono w sobotnie południe w Kijowie - mieście, w którym odbędzie się finał Euro 2012.

Slavek i Slavko otrzymali w sumie 56 proc. wszystkich głosów i zdecydowanie zdystansowali konkurencję. Na imiona Siemko i Strimko głosowało 29 proc. kibiców, propozycja Klemek i Ladko zyskała uznanie w oczach 15 proc. fanów.

W sumie oddano 39 233 głosów."

Ciekawe co jedzą ci, którzy zaproponowali zestawy typowo polskich i ukraińskich imion?

piątek, 3 grudnia 2010

Sezon dobroci można uznać za otwarty

Im bliżej świąt tym podnioślejsze nastroje. Jedni kupują prezenty na Mikołajki inni już myślą o świętach pracowicie napędzani przez niemiłosierną machinę marketingową. W naszym kraju pomimo długich prób wprowadzenia cywilizacji nadal obowiązuje "zastaw się a postaw się" i żadne kryzysy tego nie zmienią. Sezon na pożyczki świąteczne, kredyty gotówkowe oraz odławianie resztek zasobów w pełni.

Ale to nie tylko sezon sięgania do naszych portfeli, to przede wszystkim sezon sięgania do sumień. Odmówisz datku na dzieci? Nie wesprzesz szlachetnej akcji na małego Murzynka? Najlepiej sprzedają się dzieci, pieski kotki... zwłaszcza szczeniątka i kociątka, bo potem już gorzej. Podrośnięte nie jest takie rozkoszne, więc wielu dobrych ludzi wyrzuca je za drzwi, przywiązują do drzew w lesie, albo do zderzaka samochodu. Wczoraj przeczytałam informację o takich trzech młodzieńcach, którzy pijani w cztery dupy tak długo targali uwiązanego za samochodem psa husky, aż mu urwali łeb. Dosłownie, nie w przenośni. Dlaczego? bo pies wyrósł, a husky to nie pokorny kundelek. I kto to zrobił? 18-to, 19-to i 23-latek. Od niedawna chyba już nie dzieciątka, ale nie tak dawno temu, słodkie bąbelki, kosi kosi łapci...

Wczoraj w tramwaju pewna Cyganka taszcząc ze sobą malucha (jakieś 3 latka) żebrała tym charakterystycznym głosem jęcząco-zawodzącym, od którego natychmiast mi wyskakuje gula: "dobre ludzie, dajcie 20 groszy, zdrowia życzę". Dałam, bo może jakieś resztki sumienia się we mnie kołaczą i mówię, że przecież w takie zimno (-15) to dziecko powinno siedzieć raczej w domu. Nie doczekałam się odpowiedzi. Ale nie mam złudzeń co do tego, że jak maluch podrośnie, to nie będzie już tym samym fajnym bąbelkiem co dziś.

Sezon świąteczny to idealny sezon na szlachetność, miłość powszechną, stajenkę... Ci, którzy sami nie mają kłopotów z sumieniem chętnie przerzucają odpowiedzialność na tych, w których się coś jeszcze kołacze... ale już dwa tygodnie później wszystko wróci do normy. Wysłane prezenty w strefy wojny okażą się bez wielkiego znaczenia, jeśli nie zostaną wręcz odebrane, albo zniszczone, organizatorzy akcji wrócą do codziennej rutyny, bandziory, głupcy i przestępcy, którzy przekazali dzieciom gnębionym wojną laleczki pod choinkę przeznaczając na ten cel część dochodów, wrócą do produkcji np broni, bo w końcu trzeba na te akcje charytatywne jakoś zarabiać, prawda? A chyba nikt nie przeznacza tyle na akcje humanitarne, co ci, którzy się przyczyniają do wyniszczenia najwięcej ludności. Akty zwykłych ludzi dobrej woli można przy hojności wielkich tego świata uznać za symboliczne. A biedne dzieci za kilka lat podrosną i same wezmą broń do ręki.

Nie wiem co dla ludzi byłoby najlepszym prezentem i naprawdę przydatnym... sumienie? rozum? prawdziwa dobroć? poczucie odpowiedzialności? wyobraźnia?