Dlaczego faceci uprawiają seks z nieswoimi kobietami?

Poza oczywistą przyjemnością wynikającą z samego uprawiania seksu, ma się rozumieć ;)

Przeczytałam bardzo ciekawą wypowiedź pewnego pana, na męskim forum. W skrócie było to tak: bardzo kocha swoją żonę. Od kiedy żona urodziła dziecko w ich sypialni powiało chłodem, ponieważ żona się czuje spełniona jako kobieta. Ma więc wieczne bóle głowy, odczuwa permanentne zmęczenie itp. po to, żeby nie sypiać z mężem częściej niż raz na dwa tygodnie, a kiedy już dochodzi do czegokolwiek, to ona po prostu czeka, aż się "to" skończy. Tak się dzieje teraz, choć dziecko ma już 3 lata, a gość odczekał, tłumacząc sobie przez te 3 lata, że z pewnością faktycznie zmęczona. Ale po 3 latach nie jest lepiej, jemu seks 2 razy w miesiącu nie wystarcza. Poszedł więc do burdelu. I chodzi tam regularnie, choć jak pisze, po wizycie, niby hormony cichną na chwilę (to mężczyzna, więc nie cichną na dłużej niż na 1-2dni), ale siada mu psychika. Czuje się brudny, podły i w ogóle się czuje parszywie.

Od jakichś 50 lat z okładem cały świat wie, że kobiety przeżywają w każdym miesiącu burzę hormonalną, której apogeum przypada raz na cykl i - w zależności od przypadku - albo nic się nie dzieje, albo nie należy podchodzić. Nadal jednak pierwszą reakcją na męski "skok w bok" albo pójście do burdelu, będzie: no tak! tacy są faceci! Zupełnie jakby hormony były tylko damskim przywilejem i kobiety usprawiedliwiały, a panów pogrążały.

Myślę, że o tyle trudno panom sobie wyobrazić, co może czuć inteligentna osoba, która właśnie zrobiła karczemną awanturę z powodu przewróconej szklanki, po czym zdała sobie sprawę z tego, że jest tylko marionetką w rękach Władcy, co paniom trudno wykombinować, jak się może czuć ktoś, kto ma stale wysoki poziom testosteronu i nie panuje nad głową, która sama mu się obraca za ładną dziewczyną, albo co gorzej nie panuje nad antenką, która zaczyna dyrygować jego życiem.

A gdzie rozum? Otóż właśnie! Są chwile, kiedy wszyscy jesteśmy go pozbawieni. Trzeba włożyć pewien wysiłek w to, żeby go odzyskać i mieć dużą świadomość, żeby w chwili szalonej furii albo dzikiego pożądanie, powiedzieć sobie:
- Spokojnie kolego/koleżanko, to tylko hormony.
Zwłaszcza, że jeśli sytuacja się przedłuża albo powtarza, to przecież nikt nie jest maszyną i cała rzecz odciska się bardzo poważnie na psychice.
Sprawa jest delikatna. W skrajnych przypadkach mamy do czynienia z "niewolnicą miłości" i facetem, który się szlaja po burdelach. A opisana sytuacja wcale nie należy do wyjątkowych. I raczej trudno jest przekonać kogoś, komu się seks nie podoba, że to frajda. Zresztą pozbawienie ludzi seksu, choćby to był dobrowolny celibat, też się nie kończy dobrze, o czym sobie można poczytać w serwisach informacyjnych właściwie każdego dnia.

Bądź tu człowieku mądry i pisz wiersze! Ale jednak jakimś cudem udało nam się przetrwać ;)

P.S. to oczywiście tylko jedna z przyczyn. Powodów dla uprawiania seksu z nieswoją kobietą lub nieswoim mężczyzną może być tyle... ile ludzi uprawiających ;)