Całą płytę pilśniową zszarpałam wczoraj.

Było tego świństwa sporo. Oderwałam, odessałam, mój przepiękny młotek stolarski spisał się na medal. Pamiętam, że mój dziadek miał taki młotek, stąd doskonale wiedziałam, że ten rozwidlony, żmijowy język służy do wyciągania gwoździ. Gwoździe się jednak same nie wyciągały, a płyta się sama nie odrywała. Odkryłam, że nawet w palcach u rąk istnieją mięśnie, które potrafią boleć. O grzbiecie nawet nie ma co mówić. Bajceps mniej pracuje, bo za bajceps pracuje dźwignia (młotek) ;)
Używszy siły fizycznej i wiedzy z dziedziny mechaniki zdarłam w każdym razie paskudztwo i moim oczom oraz światu ukazała się ona:

Te placki w kolorze podejrzanym są resztkami farby olejnej, którą kiedyś była pomalowana podłoga. Skandynawowie na biało, a my na orzech (taki eufemizm).
Na razie zmyłam dechy wodą z Ajaxem do podłóg (świetnie myje), ale mycie trzeba będzie powtórzyć, a najpierw zedrzeć resztkę tej farby. Spróbuję terpentyną.
Nabyłam masę szpachlową do drewna (18,83 zł), bo trzeba będzie załatać niektóre dziury po gwoździach i drobne szpary. Ale podłoga, chroniona warstwą pilśni i PCV, zachowała się świetnie. Szkoda trochę, że trójki murarskie kładły deski nie na pióro, ale przybijały gwoździami, no ale na to już nic nie poradzę. Pozostaje głoszenie tezy o podłodze zabytkowej. Taki vintage :)
Potem zdecyduję się na olejowanie, nie chcę lakieru. Olej do podłogi powinien podkreślić piękne słoje i będzie super.
Ten ciemny pas na zdjęciu to lastryko pod kuchenką i szafkami. Jego nie usuwam ;) Kładli to lastryko wszędzie: parapety, część podłogi w kuchni i cała podłoga w łazience (tam jeszcze będzie przeprawa). Lastryko zamaluję farbą odporną na ścieranie. Ale to kolejny etap.

A tak wygląda przecudnej urody młotek:

Na razie koszt remontu podłogi: masa szpachlowa do drewna 18,83 zł, młotek stolarski 25,68 zł. Razem: 44,51.
Manicure policzę później ;)